Η εφηβεία είναι μια από τις φάσεις στην ανάπτυξη των παιδιών που δυσκολεύει
περισσότερο και, πολλές φορές, τρομοκρατεί τους γονείς. Χρονικά, τοποθετείται από το 12ο έως το 18-19ο έτος της ηλικίας και αποτελεί μια μεταβατική περίοδο, καθώς συνιστά το πέρασμα από την παιδική στην ενήλικη ζωή. Ο έφηβος δεν είναι ακόμη ενήλικας, ούτε όμως και παιδί. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου λαμβάνουν χώρα μεγάλες αλλαγές σε σωματικό, νοητικό, συναισθηματικό και κοινωνικό επίπεδο.
Το διαζύγιο αποτελεί ένα από τα πιο στρεσογόνα γεγονότα στη ζωή μιας οικογένειας. Ακόμη κι όταν είναι συναινετικό, δεν παύει να αποτελεί μια δύσκολη συναισθηματικά εμπειρία, όχι μόνο για το ζευγάρι αλλά και για το ευρύτερο οικογενειακό περιβάλλον. Αναμφίβολα λοιπόν έχει αντίκτυπο και στον ψυχισμό των παιδιών.
Μια από τις πιο συχνές αιτίες έντασης ανάμεσα σε γονείς και παιδιά είναι το διάβασμα για την επόμενη μέρα. Υπάρχουν βέβαια και παιδιά που μελετούν πρόθυμα τα μαθήματά τους, οπότε σ’ αυτή την περίπτωση τα πράγματα είναι αρκετά εύκολα για τους γονείς. Τι γίνεται όμως όταν το αγγελούδι μας αρνείται πεισματικά να συνεργαστεί και νοιώθουμε την υπομονή μας να εξαντλείται, μη ξέροντας τι άλλο να δοκιμάσουμε;
Έχετε αναρωτηθεί ποτέ πώς γίνεται πολύ όμορφες κοπέλες να νιώθουν άσχημες, άτομα περιστοιχισμένα από φίλους και οικογένεια να θεωρούν ότι κανείς δεν τους νοιάζεται ή άνθρωποι που προσφέρουν συνεχώς στους γύρω τους να αισθάνονται ανίκανοι; Η απάντηση είναι: χαμηλή αυτοεκτίμηση. Η αυτοεκτίμησή μας, αυτό δηλαδή που αισθανόμαστε και πιστεύουμε για τον εαυτό μας, επηρεάζει καθοριστικά όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας.
Τον τελευταίο καιρό ζούμε όλοι μας στον πυρετό της οικονομικής κρίσης.Βομβαρδιζόμαστε καθημερινά από νέα μέτρα για μειώσεις μισθών και αυξήσεις στις τιμές των προϊόντων, τα ποσοστά ανεργίας πολλαπλασιάζονται, υποβόσκει ο κίνδυνος χρεωκοπίας και το πορτοφόλι μας αδειάζει. Πρόσφατες έρευνες όμως αποκαλύπτουν ότι η οικονομική κρίση βλάπτει σοβαρά, όχι μόνο το πορτοφόλι μας, αλλά και την ψυχική μας υγεία.
Ο 7χρονος Παύλος γράφει γράμμα στον Άγιο Βασίλη ζητώντας του να μην τον ξεχάσει. Είναι ένα από τα εκατομμύρια παιδιά σε κάθε γωνιά της γης που περιμένουν με ανυπομονησία τον παχουλό ασπρομάλλη γέροντα να ξεκινήσει το μαγικό του ταξίδι στον κόσμο. Ο πιο αγαπημένος σίγουρα άγιος των παιδιών, σε παγκόσμια κλίμακα, αλλάζει όνομα ανάλογα με τη χώρα προέλευσης του παιδιού.
Το διαδίκτυο είναι η επανάσταση της εποχής μας. Μας εισάγει σ’ έναν «μαγικό» κόσμο απίστευτων δυνατοτήτων για ενημέρωση, επικοινωνία, ψυχαγωγία και αποτελεί ένα πολύτιμο εργαλείο που διευκολύνει τη ζωή μας. Παρόλα αυτά η μη συνετή χρήση του εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους. Ένας από αυτούς είναι ο εθισμός.
Όλοι οι άνθρωποι πολλές φορές στη ζωή μας βιώνουμε αρνητικά συναισθήματα. Αισθανόμαστε απογοήτευση για μία αποτυχία μας, θλίψη για έναν χωρισμό ή μια απώλεια. Συναισθήματα φυσιολογικά αλλά και πολύτιμα, αφού συμβάλλουν στην αυτογνωσία, μας σκληραγωγούν και μας κινητοποιούν να βελτιώνουμε συνεχώς τον εαυτό μας. Τι γίνεται όμως όταν η θλίψη αντί να μειώνεται με το πέρασμα του χρόνου γίνεται πιο έντονη και επηρεάζει τη λειτουργικότητά μας; Δημιουργεί δηλαδή προβλήματα στη δουλειά, στην κοινωνική ή στην προσωπική μας ζωή; Τότε είναι πιθανό να υπάρχει κατάθλιψη.
Το να είναι κανείς γονιός είναι κάθε άλλο παρά εύκολη υπόθεση. Οι περισσότεροι γονείς αναρωτιούνται αν ο τρόπος με τον οποίο μεγαλώνουν τα παιδιά τους είναι ο σωστός. Καθώς όμως κάθε παιδί, όπως και κάθε οικογένεια, είναι διαφορετική δεν υπάρχει ένας και μοναδικός σωστός τρόπος ανατροφής των παιδιών, όπως δεν υπάρχουν και τέλειοι γονείς. Υπάρχουν όμως ορισμένοι γενικοί κανόνες που είναι χρήσιμο να έχουμε υπόψιν μας όταν μεγαλώνουμε ένα παιδί.